პოლიტიკა ქალების გარეშე

აჭარის უმაღლესი საბჭოს საარჩევნო სიებში ქალები თითქმის არ არიან შეყვანილი. არჩევნებში მონაწილე რვა პარტიას სიაში მხოლოდ თითო ქალი, გამსვლელ სიაში კი არც ერთია (გარდა ნაციონალებისა). წინა არჩევნებზე `ნაციონალური მოძრაობა~ უმაღლეს საბჭოში ოთხი ქალით იყო წარმოდგენილი. ამჯერად მხოლოდ ერთი ჰყავთ.

ლელა დუმბაძე/ბათუმელები


რვიდან სამი პარტია ქალებს საერთოდ არ ენდო. პოლიტიკოსები ამბობენ, რომ ეს ტენდენცია მათაც შენიშნეს. უმაღლესი საბჭოს დეპუტატს, მერაბ ქიძინიძეს საარჩევნო სიებში ქალების სიმცირე არ მოსწონს. მისი თქმით, ეს ფაქტი უმაღლეს საბჭოში სტუმრად მყოფმა უცხოელმა დიპლომატებმაც აღნიშნეს. `ქალები პოლიტიკაში პროდუქტიულები არიან, განსაკუთრებით კონფლიქტური სიტუაციების დროს, ამიტომ მათი იგნორირება არ შეიძლება~, _ ამბობს დეპუტატი.

აჭარის არჩევნებში `ქართულმა დასმაც~ უპირატესობა მამაკაცებს მიანიჭა. პარტიის ხელმძღვანელის, ჯონდი ბაღათურიას დასკვნა ამ საკითხზე ასეთია: `საარჩევნო სიაში ადამიანები იმის მიხედვით ხვდებიან, თუ რამდენად შესწევთ პოლიტიკური ძალა~.
`ქრისტიან დემოკრატების~ ლიდერის, გიორგი თარგამაძის განცხადებით კი, ამ საარჩევნოდ მათი უარყოფითი მხარე სწორედ ისაა, რომ სიაში ქალები არ ჰყავთ. მისი აზრით, აჭარაში პოლიტიკოსი ქალების რესურსი ნაკლებია. "პოლიტიკისთვის დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, კანდიდატი ქალია თუ კაცი. თუმცა, ქალები, რომლებიც თავიანთ თავზე პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას აიღებენ, ძალიან ნაკლები არიან", _ ამბობს იგი.
თარგამაძე დასძენს, რომ ქალების საკითხს პოლიტიკაში, შაბლონურად არ უდგება. მისი თქმით, მთავარია, ეს ადამიანები არა ვიზუალური ეფექტისთვის არსებობდნენ პოლიტიკაში, როგორც დღესაა, არამედ პოლიტიკური განვითარებისთვის თანაბარი პირობები უნდა შეიქმნას: `ჩვენ არ ვყოფთ ადამიანებს ქალებად და კაცებად, ქართველებად და არაქართველებად. მთავარია, შეიქმნას პოლიტიკური კონკურენციის სტიმული~.
ამ საარჩევნოდ ქალი კანდიდატების რეკორდი მხოლოდ `კონსერვატორებმა~ მოხსნეს. მათ სიის ათეულში ექვსი ქალი ჰყავთ. თუმცა ეს პარტია არჩევნებში აღარ მონაწილეობს. კითხვაზე, თუ რატომ გადაწყვიტეს საარჩევნო სიის ქალებით დაკომპლექტება, პარტიის ერთ-ერთმა წარმომადგენელმა, ბადრი ცინცქილაძემ განაცხადა: `ამ არჩევნებს ასეთი სია მოუხდებოდა".

ცინცქილაძეს არაკონკურენტუნარიანი არჩევნები ჰქონდა მხედველობაში. თუმცა ამ მოსაზრებას დავით ბაციკაძე უარყოფს და ამბობს, რომ მათ სხვა პარტიებს მაგალითი მისცეს: `ძალიან ცოტა "მანდილოსანი" მონაწილეობს ამ არჩევნებში. ვფიქრობ, ცუდი ტენდენციაა~. მისი აზრით, უმაღლეს საბჭოს წევრთა რაოდენობა იმდენადაა შემცირებული, რომ უმაღლეს საბჭოში მოხვედრის შანსი, ფაქტობრივად, არც ერთ ქალ კანდიდატს არ აქვს.
ბაციკაძე მეორე ტენდენციაზეც საუბრობს, რომელიც მისი აზრით, პოლიტიკური მოსაზრებით გაჩნდა: `სიებში ადამიანების ეთნიკური ნიშნით შეყვანა, მხოლოდ პიარ-კამპანიის ნაწილია~.

ბათუმელი ზაირა გულუას აზრით, ქართულ პოლიტიკაში დღემდე არ არსებობენ ისეთი კანდიდატები, ვის გამოც არჩევნებზე წასვლა და ხმის მიცემა ღირს.
ამირან კეჟერაძისთვის კი არ აქვს მნიშვნელობა პოლიტიკოსი ქალია თუ მამაკაცი. თუმცა მიაჩნია, რომ `ქალი პოლიტიკაში მაინც უნდა იყოს, რადგან მშვიდობის სიმბოლოა~.
გული გათენაძეს მიაჩნია, რომ პოლიტიკაში ქალების სიმრავლე, ადამიანის უფლებების უკეთ დაცვას განაპირობებს. თუმცა, მას საქართველოში ასეთი პოლიტიკოსი ქალი არ ეგულება. `თინა ხიდაშელს და ეკა ბესელიას არაუშავს~, _ ამბობს იგი.

ინგა ბაგრატიონი მნიშვნელოვან მოვლენებს მუდმივად ადევნებს თვალს. მისი აზრით, აჭარის არჩევნებში კანდიდატ ქალთა სიმწირე ამომრჩეველზე გავლენას მოახდენს. `შეიძლება არც კი წავიდე~, _ ამბობს ინგა.

მსოფლიო პოლიტიკა რამდენიმე ქალ პოლიტიკოსს იცნობს, რომლებმაც ძლიერი სახელმწიფო მოღვაწის იმიჯი დაიმკვიდრეს. მათ შორის არიან, რკინის ლედიდ წოდებული მარგარეტ ტეტჩერი და ინდირა განდი.

თანამედროვე პოლიტიკაში პოპულარობით სარგებლობს ჰილარი კლინტონიც, რომელიც აქტიურად ცდილობდა აშშ-ის პრეზიდენტობის კანდიდატობის მოპოვებას. მნიშვნელოვან ფიგურებად რჩებიან გერმანიის კანცლერი, ანგელა მერკელი და აშშ-ს სახელმწიფო მდივანი კონდოლიზა რაისი.

ძლიერი პოლიტიკური სახის შექმნას ნინო ბურჯანაძეც ცდილობდა. მან გარკვეულ პერიოდში, საზოგადოების თვალში, ძლიერი პოლიტიკოსი ქალის იმიჯიც კი დაიმკვიდრა. თუმცა, როგორც ამომრჩეველთა ნაწილი ამბობს, იგი საბოლოოდ ქვეყნის პრეზიდენტისა და პირადი კეთილდღეობის ტყვე გახდა.

`ბათუმელების~ მიერ გამოკითხული მოქალაქეების აზრით, საქართველოში ქალები პოლიტიკურ სახეებს იმიტომ ვერ ქმნიან, რომ შინაგანი სიმტკიცე აკლიათ, რის გამოც პოლიტიკოსი მამაკაცების მხრიდან ადვილად სამართავი ხდებიან. მათი მოსაზრებით, ქართულ პოლიტიკაში ქალი ფასადია.