საბავშვო კარუსელი არჩევნებზე

{დავით ბაციკაძე
წინა მოწვევის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი}

3 ნოებრის უმაღლესი საბჭოს არჩევნები ბოლო წლებში პირველი არჩევნები იყო, რომელშიც მე და ჩემი თანაგუნდელები პასიურ როლში ვიყავით. ჩვენ დემოკრატიულ ანტურაჟს არ შევუქმნიდით მიხეილ სააკაშვილს, სატელიტური ოპოზიციისაგან განსხვავებით, მაგრამ წინა საარჩევნო პერიოდსაც ვადევნებდით თვალყურს და არჩევნებსაც.

წინასაარჩევნო კამპანია ხომ უამრავი კურიოზით მიმდინარეობდა _ გამოცდილი ჟურნალისტ-პოლიტიკოსები სერიოზულ შეცდომებს უშვებდნენ სააგიტაციო პლაკატებში. ბატონი ნიაზ ზოსიძე, ქრისტიან-დემოკრატების კანდიდატი, არ იყო გარკვეული ბათუმში იყრიდა კენჭს თუ `ბათუმის რაიონში~. ამაზე მისი პლაკატი მეტყველებდა. ბატონ გიორგი თარგამაძის განცხადებაზე ორი სამშობლოს შესახებ, _ `აჭარა ჩემი მეორე სამშობლოა~, ჩემმა კოლეგებმაც გაამახვილეს ყურადღება და ჩემთვისაც წარმოუდგენელი იყო.
ჩემთვის ასევე დღემდე გაუგებარი დარჩა, რას ნიშნავდა `ვარშალომიძის პროექტი~, მაგრამ ახლა მხოლოდ არჩევნების დღეზე მინდა ვისაუბრო.

რაც შეეხება არჩევნებს, ყველა თანამდებობაზე _ დაწყებული თავმჯდომარეობით და მდივნებით დამთავრებული, ნაციონალური მოძრაობის მიერ დანიშნული ადამიანები მუშაობდნენ. ის ინფორმაცია, რომ კარუსელში მონაწილეობას მიიღებდნენ 14-15-16 წლის ბავშვები, #13, #20, #30, #52 უბნებზე დადასტურდა. ეს ბავშვები, რომლებსაც ყალბი პირადობის მოწმობები ეკავათ აკანკალებულ ხელებში, დამფრთხალი თვალებით, დაბნეული შედიოდნენ საარჩევნო უბნებზე.

#52 უბანზე კი ნამდვილი კურიოზი მოხდა: ამომრჩეველი ბიჭუნას ყველა მონაცემი ემთხვეოდა კახა ცისკარიძის მონაცემებს, მომღერალ კახუჩელაზეა ლაპარაკი. ის ბიჭი თავგამოდებით ამტკიცებდა უბანზე, რომ სწორედ თვითონ იყო კახა ცისკარიძე და არა სხვა ვინმე. გადამოწმების შემდეგ დადგინდა, რომ აღნიშნულ მისამართზე მართლაც მომღერალი კახა ცისკარიძე ცხოვრობდა.

ყველა საარჩევნო უბნის წინ იდგა კოორდინატორი, ვისთანაც საჯარო მოხელეები გადიოდნენ რეგისტრაციას და შემდეგ შედიოდნენ უბანზე ხმის მისაცემად.
მმართველი პარტიის ამდენი მცდელობის, ყველანაირი უღირსი ხერხის გამოყენების მიუხედავად, ბათუმში ამომრჩეველთა 32%-ზე მეტი ვერ `მიიყვანეს~.
გადასატანი ყუთების მონაცემები, ჩვენი დიდი ძალისხმევით, ბევრ უბანზე გაუქმდა. მაგრამ, როცა მოვითხოვეთ, რომ ის უბნებიც გაუქმებულიყო, სადაც მოქალაქეები ყალბი პასპორტებით აძლევდნენ ხმას, ეს არ დაუშვეს. თუმცა, ამ უბნების კომისიის თავმჯდომარეები გაათავისუფლეს და მათი პასუხისმგებლობის საკითხი დააყენეს. ცოტა პარადოქსია. ეს იმას ნიშნავს, რომ გათავისუფლებულ თავმჯდომარეებს ოლქი აღარასოდეს დანიშნავს ამ სისტემაში.

რაც შეეხება ხელვაჩაურის ოლქის გაუქმებას, ეს იყო მორიგი ფარსი ხელისუფლებისა, და მან ეს იმიტომ გააკეთა, რომ ქრისტიან-დემოკრატებთან ჰქონდა გარიგება დადებული. ცხადია, ეს ოლქი გაუქმებას ექვემდებარებოდა, მაგრამ ამ შემთხვევაშიც კანონის უხეში დარღვევით იმოქმედეს. სხვა პარტიები კი 5%-იანი ბარიერის შეცვლით მოატყუეს.
ხელვაჩაურში ხელახალი არჩევნების დანიშვნა კი იცით რამ განაპირობა? _ ნაციონალურ მოძრაობას ზედმეტი მოუვიდა, რატომღაც ვერ გათვალეს და პროცენტების რაოდენობამ დაგეგმილ ზღვარს გადააჭარბა.

რაც შეეხება 14-17 წლის ახალგაზრდების სულის დამახინჯებას, ვიმედოვნებ, ვინც ეს დაგეგმა, ოდესმე პასუხს აგებს. ჩემი აზრით, უბედურება ისაა, რომ ამ საშინელ ფარსში მშობლებიც იღებდნენ მონაწილეობას და მათაც ეკისრებათ ამაზე პასუხისმგებლობა.
ამ ყველაფრის მიუხედავად, მიუხედავად ჩემი ასაკისა, მწამს, რომ ბოროტების მანქანა დაიმსხვრა, როგორც ეს 2003 წელში მოხდა. კიდევ იმისი მწამს, რომ სამართლიანობა აუცილებლად იზეიმებს. და ღმერთმა ქნას, რომ ეს საბოლოოდ მოხდეს და ამაზე ბრძოლა აღარასოდეს დაგვჭირდეს.