ბრძოლა საკუთრებისთვის

ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ ანგისის მცხოვრებს საბჭოური პერიოდის საკარმიდამო ნაკვეთი წაართვეს. აღნიშნული ფართობი, რომელიც ტბელ აბუსერიძისა და აღმაშენებლის ქუჩების კვეთაში მდებარეობს, ოფიციალურად ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტსაც ეკუთვნის და ქალაქ ბათუმსაც. ბათუმის საჯარო რეესტრი ამ ნაკვეთის შესახებ ურთიერთგამომრიცხავ ცნობებს იძლევა.

ემზარ დიასამიძე/ბათუმელები

ამ მიწას ნევრესტან და ირმა ტარიელაშვილები ბათუმის მერიას ედავებიან. დავა არ დასრულებულა, მაგრამ სადავო ტერიტორიაზე სამშენებლო სამუშაოები უკვე დაიწყო. ქართულ-უკრაინულმა ფირმა ”ედელვაისმა” ეს ტერიტორია ორჯერ შეიძინა. ფირმის წარმომადგენელი გივი დარჩიძე აცხადებს: `ჩვენ ჯერ 2006 წელში გამოცხადებული კონკურსი მოვიგეთ. იმის გამო, რომ ტარიელაშვილებმა დავა დაგვიწყეს, მერიამ ხელშეკრულება გაგვიუქმა. შემდეგ მათ შევთავაზეთ, სხვა ინვესტორი მოეძებნათ, რომელიც ჩვენს თანხას აგვინაზღაურებდა და ახალ კონკურსში მონაწილეობას აღარ მივიღებდით. ისინი არ დაგვთანხმდნენ. ახლა ჩვენ საკუთრების დამადასტურებელი ყველა დოკუმენტი გაგვაჩნია”.

დარჩიძე არაოფიციალურად აცხადებს, რომ მისი კომპანია ტარიელაშვილებთან გარიგებას ცდილობს: `თქვან, რომელ სართულზე უნდათ და ბინებით დავაკმაყოფილებთ”.

გუშინ, ტერიტორიაზე შესულ ტექნიკას, რომელმაც ტარიელაშვილების ნარგავის _ ციტრუსებისა და ხილის ამოძირკვა დაიწყო, ნევრესტან ტარიელაშვილი გადაუდგა. ის სამართალდამცავებმა დააკავეს. დაპატიმრებამდე კი იგი `ბათუმელებთან~ აცხადებდა: `მერიას ეს მიწის ნაკვეთი არ ეკუთვნის და არც მისი გასხვისების უფლება ჰქონდა. დოკუმენტების გაყალბებით ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტის კუთვნილი მიწა ქალაქის საკუთრებად გამოაცხადეს, რაც კრიმინალია. მაშინ, როცა ამ მიწის ნაკვეთზე ჩემსა და მერიას შორის დავა გრძელდებოდა, 2008 წლის იანვარში მერიამ ამ მიწაზე აუქციონი გამოაცხადა, რაც ასევე უკანონობაა”.

მართლაც, ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს 2008 წლის 24 ივნისის გადაწყვეტილებაში წერია, რომ ნევრესტან ტარიელაშვილმა გაასაჩივრა ბათუმის სასამართლოს 2007 წლის 5 დეკემბრის გადაწყვეტილება. აქედან გამომდინარე, ცხადი ხდება, რომ სასამართლო დავა მოცემულ მიწის ნაკვეთზე გრძელდებოდა და ქალაქის მერიას მისი გასხვისების უფლება არ ჰქონდა.

ამ საქმეში კიდევ ერთი კურიოზიცაა: ეს ტერიტორია ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტის საკუთრებადაც ითვლება _ ხელვაჩაურის რაიონული სასამართლოს გადაწყვეტილებით ამ ნაკვეთს ყადაღა ადევს.

ორი ურთიერთგამომრიცხავი დოკუმენტი
2007 წლის 11 ნოემბერს, ბათუმის საჯარო რეესტრის მიერ გაცემული დოკუმენტის მიხედვით, ტბელ აბუსერიძისა და აღმაშენებლის ქუჩების კვეთაში მდებარე საკადასტრო #05.05.06.030 _ 3626 კვ/მეტრი მიწის ნაკვეთი ბათუმის მერიის საკუთრებაა. უფლების დამადასტურებელ დოკუმენტად მიჩნეულია 2006 წელში მერიის მიერ გამოცხადებული პირველი აუქციონი. დოკუმენტს ხელს აწერს საჯარო რეესტრის ბათუმის სამსახურის თანამშრომელი ე. მოქია.

2008 წლის 3 მარტს, იმავე სამსახურის უფროსის, ლ. კეკელიძის ხელმოწერილ ცნობაში ნათქვამია: `გაცნობებთ, რომ მიწის ნაკვეთი ფართობით 3626 კვ/მეტრი საკადასტრო #05.05.06.030 საჯარო რეესტრში არ არის რეგისტრირებული~.
მოგვიანებით საჯარო რეესტრში ხელმძღვანელობა შეიცვალა. ახალი უფროსის, კ. თავდგირიძის ხელმოწერილ დოკუმენტში კი წერია, რომ ეს მიწა ამჟამად შპს `ედელვაისის~ საკუთრებაა, მანამდე კი ბათუმის მერიას ეკუთვნოდა.

5 იანვრის საპრეზიდენტო არჩევნების წინ, ხელვაჩაურში მიწების საკუთრებაში დარეგისტრირება დაიწყო. კომისიას განცხადებით ტარიელაშვილებმაც მიმართეს. კომისიის 7 ნოემბრის გადაწყვეტილებაში წერია: `განხილულ იქნა ნევრესტან ტარიელაშვილის განცხადება 724,5 კვ/მეტრ და 1880 კვ/მეტრ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთზე და დაკმაყოფილდა ნაწილობრივ _ მათ 724,5 კვ/მეტრი საკუთრებაში გადაეცათ. რაც შეეხება 1880 კვ.მეტრს, ვინაიდან აღნიშნულ ფართზე სასამართლო დავა მიმდინარეობს, მის დასრულებამდე კომისიამ მიზანშეუწონლად მიიჩნია განმცხადებლის მოთხოვნა დააკმაყოფილოს~.
როგორ გადაიქცა ხელვაჩაურის რაიონის სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწა ქალაქ ბათუმის მერიის საკუთრებად, გაურკვეველია. ამის კონკრეტული დოკუმენტი არ არსებობს. დოკუმენტებით აღმაშენებლის ქუჩის მარცხენა მხარე _ ე.წ. მახვილაურის ციტრუსების მეურნეობის ბაღები ხელვაჩუარის საკუთრებაში ჯერ კიდევ რჩება, მარჯვენა მხარეს განთავსებული ათეულობით მრავალსართულიანი საცხოვრებელი კორპუსი კი ბათუმს ეკუთვნის.

ტარიელაშვილის ვერსია
ნევრესტან ტარიელაშვილის განცხადებით, მათი მიწით ყოფილი მაღალჩინოსნები არიან დაინტერესებული: `ფირმა `ედელვაისი~ ფიქტიური ორგანიზაციაა. მის უკან დგას კონკრეტული პიროვნება, შოთა მიქელაძე. იგი არის ყოფილი პარლამენტარის, ედვარდ სურმანიძის სიძე და აჭარის მთავრობის თავმჯდომარის ყოფილი მოადგილის, ედვარდ ფუტკარაძის მოყვარე (მისი ქალიშვილი ჰყავს რძლად). სწორედ ის ცდილობს ჩემი ტერიტორიის მითვისებას~.

როგორც ტარიელაშვილი ამბობს, მან ამ საკითხზე აჭარის მთავრობის თავმჯდომარეს, ლევან ვარშალომიძესაც მიმართა: `ბატონ ლევანს რომ ვუთხარი, დაინტერესდა და მითხრა, დამიწერე ყველაფერი და მომიტანეო. დავწერე განცხადება და მის კანცელარიაში ჩავაბარე. სამწუხაროდ, პასუხი არ მიმიღია~.
ტარიელაშვილების ოჯახი ანგისაში საუკუნეა ცხოვრობს. ზემოხსენებული მიწის ნაკვეთი საბჭოთა პერიოდამდე ტარიელაშვილების საკუთრება იყო.

კოლექტივიზაციის პერიოდში მათ მხოლოდ სარგებლობის უფლება საკარმიდამო ნაკვეთზე დაუტოვეს. ციალა ტარიელაშვილს ტბელ აბუსერიძის ქუჩის გაყოლებაზე 0,34 ჰა საკარმიდამო ნაკვეთი 2006 წლამდე ჰქონდა, რასაც ხელვაჩაურის რაიონის კახაბრის თემის საკომლო წიგნის ჩანაწერები ადასტურებს.
ტარიელაშვილების მიწის ნაკვეთი ორად 1985 წელს, ე.წ. ხოფის ბაზრობის დასახლების შექმნის შემდეგ (აღმაშენებლის ქუჩის მშენებელობა) გაიყო. მაშინ, ამ ოჯახმა, მეზობლებისგან განსხვავებით, კომპენსაცია არ მიიღო. გაყოფილი ნაკვეთის შემდეგ აღმაშენებლის ქუჩის მარჯვნივ დარჩა სახლი და 724,5 კვ/მეტრი მიწა, ხოლო ქუჩის მარცხნივ _ 1880 კვ/მეტრი. ორივე მიწის ნაკვეთს ტარიელაშვილები 2006 წლამდე სასოფლო-სამეურნო დანიშნულებით სარგებლობდნენ.

ტარიელაშვილებსა და ბათუმის მერიას შორის დავა 2006 წლიდან დაიწყო, როცა მერიამ აღნიშნულ მიწის ფართზე პირველი აუქციონი გამოაცხადა. ხელვაჩაურის რაიონულმა სასამართლომ ტარიელაშვილის სარჩელი დააკმაყოფილა და ნაკვეთს ყადაღა დაადო. ნევრესტან ტარიელაშვილმა ბათუმის სასამართლოსაც მიმართა და აუქციონის შეჩერება და შედეგების ბათილად ცნობა მოითხოვა. პირველ ინსტანციაში მან პროცესი წააგო. სააპელაციო სასამართლომ სარჩელი ნაწილობრივ დააკმაყოფილა და საქმე ისევ ბათუმის სასამართლოს დაუბრუნდა. დავა გაგრძელდა ჯერ ბათუმში, შემდეგ ქუთაისში, თბილისში და ისევ ქუთაისში. სასამართლო პროცესებზე ბათუმის მერიამ წარადგინა ბათუმის საჯარო რეესტრის ცნობა, რომ ტერიტორია ბათუმის მუნიციპალიტეტს ეკუთვნოდა. ამ ცნობაზე დაყრდნობით სასამართლოებმა გადაწყვეტილება მერიის სასარგებლოდ გამოიტანეს.