სამინისტრო ამხანაგობას საკუთრებას ედავება

აჭარის ფინანსთა და ეკონომიკის სამინისტრო კერძო საკუთრებაში არსებული ქონების
სახელმწიფოსთვის დაბრუნებას მოითხოვს. სამინისტროში თვლიან, რომ თავის დროზე მერიასა და ამხანაგობას შორის უკანონო გარიგებას ჰქონდა ადგილი. სამინისტრო სასამართლოში საჯარო რეესტრსაც უჩივის.

ემზარ დიასამიძე/ბათუმელები

ფინანსთა და ეკონომიკის სამინისტრომ ბათუმის სასამართლოში სარჩელი საბინაო ამხანაგობა `ერთობის~ წევრ ნანული ჩახვაძისა და საჯარო რეესტრის წინააღმდეგ შეიტანა. სამინისტრო ლუკა ასათიანის #28-ში მდებარე საცხოვრებელი სახლის საბინაო ამხანაგობის საკუთრების _ 75 კვ/მ. ფართობის (სარდაფის) სახელმწიფოსთვის დაბრუნებას მოითხოვს.
სადავო ფართი _ სახლზე მიმაგრებული მიწა და სარდაფები, ბათუმის მერიამ `ერთობას~ შექმნისთანავე გადასცა საკუთრებაში; ამხანაგობამ კი ეს ფართი თავის წევრს, ნანული ჩახვაძეს დაუკანონა.

სასამართლო პროცესზე სამინისტროს წარმომადგენელმა, ირაკლი სურმანიძემ თავისი მოთხოვნა შემდეგი მტკიცებულებით გაამყარა: `კანონით თვითმმართველობის საკუთრებად ითვლება ის ქონება, რომელიც მას სახელმწიფომ გადასცა და არა ის, რაც არ გადაუცია. აქედან გამომდინარე, მერიას უფლება არ ჰქონდა ეს სარდაფი `ერთობისათვის~ გადაეცა, ხოლო საჯარო რეესტრს ნანული ჩახვაძის საკუთრებად დაერეგისტრირებინა~.
სურმანიძის მტკიცებით, სარდაფის მფლობელი თავდაპირველად მართლაც მერია იყო და ამხანაგობამ ის უკანონოდ მიისაკუთრა: `თავის დროზე ეს შენობა არქიტექტორთა კავშირს გადაეცა. შემდეგ ამ არასაცხოვრებელ ფართში ვიღაც შესახლდა, რომელიც ამხანაგობამ გამოასახლა. თუ ამხანაგობას მიწასთან ერთად არასაცხოვრებელ ფართს გადავცემთ, ყველა კომერციული დაწესებულება, რომელიც მრავალსართულიან საცხოვრებელ სახლებშია, ამხანაგობების საკუთრება გახდება~.

საჯარო რეესტრის იურისტი, მანუჩარ მეგრელიშვილი სამინისტროს პოზიციას არ ეთანხმება: `ეს სარდაფი ტექბიუროს 1997 წლის მონაცემებით მერიის ბალანსზე ირიცხებოდა. 2007 წელს კი ძალაში შევიდა კანონი საბინაო ამხანაგობის შესახებ, რომლის მიხედვითაც `ერთობას~ ამ ქონების განკარგვის სრული უფლება აქვს. ანუ ამხანაგობის წევრს არასაცხოვრებელი ფართი კანონიერად დაურეგისტრირდა~.
მეგრელიშვილის ინფორმაციით, `ერთობას~ 314 კვ/მ. ფართობის სარდაფი აქვს საკუთრებაში, რამაც სამინისტროს წარმომადგენელი გაახალისა: `75 კვადრატზე ვდავობთ და აღმოჩნდა, რომ გაცილებით მეტი ფართობი უნდა იყოს ჩვენი~.

სამინისტროს მოთხოვნას არ ეთანხმება ამხანაგობის წარმომადგენელი, იურისტი დურმიშხან გურგენიძე: `ეს ქონება ყოველთვის ქალაქს ეკუთვნოდა და სამინისტროსი არასდროს ყოფილა. კანონით მერია ვალდებულია საბინაო ამხანაგობას საკუთრებაში უსასყიდლოდ გადასცეს როგორც შენობაზე მიმაგრებული და მიმდებარე მიწის ნაკვეთი, ასევე არასაცხოვრებელი ფართი _ მათ შორის სხვენები და სარდაფები~.
ამ პრობლემის შესახებ ზოგად ინფორმაციას ფლობენ არასამთავრობო ორგანიზაცია `ადამიანის უფლებების დაცვის რეგიონულ ცენტრში~, რომელიც ამხანაგობებთან დაკავშირებით პროექტს ახორციელებს. ორგანიზაციის ხელმძღვანელის, მირანდა ჩარკვიანის თქმით, `ფართი, რომელზედაც დავა მიმდინარეობს, არქიტექტორთა კავშირს ეკუთვნოდა. რამდენად ჰქონდა მერიას ამ სახლში შექმნილი ამხანაგობისთვის არასაცხოვრებელი ფართების მიცემის უფლება, არ ვიცი. სტანდარტულ საბინაო ამხანაგობებში სამინისტროს მიერ ქონების მასობრივად ჩამორთმევის მოთხოვნის დაყენების ალბათობას გამოვრიცხავ~.

მომასამართლე ჯუმბერ ბეჟანიძემ აღნიშნა, რომ საკითხი უპრეცედენტოა და გადაწყვეტილების გამოტანას მომზადება სჭირდება. ორკვირიანი მომზადების შემდეგ მოსამართლემ ფინანსთა და ეკონომიკის სამინისტროს სარჩელი ნაწილობრივ დააკმაყოფილა. მოქალაქე ჩახვაძეს სარდაფის საკუთრების უფლება ჩამოართვა და `ერთობას~ დაუბრუნა. ხოლო სარჩელის მთავარ მოთხოვნაზე, სარდაფი აღრიცხულიყო სახელმწიფო ქონებად, უარი განაცხადა.

იურისტი გურგენიძე გადაწყვეტილების აბსურდულობაზე საუბრობს: `ჯერ გადაწყვეტილება არ ჩამბარებია, რომ კვალიფიციური კომენტარი გავაკეთო. ზეპირი მოსმენით რაც გავიგე, ისაა, რომ ამხანაგობას დაუბრუნეს ქონება, რაც მან გაასხვისა და უკან დაბრუნება არ მოუთხოვია. საინტერესოა, ამხანაგობა ამ ფართს რამდენჯერაც გაასხვისებს (ვთქვათ გაყიდის), იმდენჯერ დაუბრუნებენ უკან?~