გაზრდილი ფასები და საარსებო მინიმუმი

დიასახლისი ინგა ნაკაშიძე 34 წლისაა. ჰყავს მეუღლე და ორი შვილი, მუშაობს რუსულის მასწავლებლად ახალშენის სკოლაში. მისი ხელფასი 90 ლარია. მგზავრობაში სკოლოდან სახლამდე და პირიქით 30-ლარამდე ეხარჯება, ანუ, ფაქტობრივი შემოსავალი თვეში 60 ლარი აქვს. ამ ოჯახს, ყოველდღიურად, საკვებში 15 ლარი სჭირდება. ანუ ინგას ხელფასი ოჯახისთვის მხოლოდ ოთხი დღის სამყოფია.
ნათია კოპალიანი/ბათუმელები

18 პროცეტით გაიზარდა
ოჯახის დღის მენიუ, რაშიც 15 ლარს ხარჯავდნენ, ფასების მომატებამდე, ძირითადად, ასე გამოიყურებოდა: სამი პური, კარტოფილი, ყავა, მწვანილი, მარგარინი, ყველი, ჩაი, შაქარი და სიგარეტი. მენიუში არც ხილი შედის და არც დესერტი. ასევე არ შედის სარეცხი და ჰიგიენისთვს აუცილებელი საშუალებები, ელექტროენერგიისა და სხვა სოციალური გადასახადები.

გასულ კვირას ლარის დევალვაციის შედეგად (ლარი 18 პროცენტით გაუფასურდა _ კურსმა 1.40-დან 1.65-ლარს მიაღწია) სურსათზე ფასები 10_15 პროცენტით გაიზარდა, მაგალითად, ე.წ. ხოფის ბაზრობაზე მოვაჭრე მალხაზ მიქელაძის თქმით, შოკოლადი `ქინდერი~, რომელიც 1,10 ლარი ღირდა, ათი თეთრით გაძვირდა. `რაფაელოს~ ფასი 4,80 ლარიდან ხუთ ლარამდე გაიზარდა. ზეთმა 2,90 ლარიდან, 3,40 ლარს მიაღწია. `ხოფის~ ბაზრობაზე საბითუმოდ მოვაჭრეები ამბობენ, რომ ფასებმა სადისტრიბუციო ბაზარზე ყველა იმ საქონელზე მოიმატა, რომელიც ლარის გაუფასურების შემდეგ შემოიტანეს უცხოეთიდან. მატებამ 15-20 პროცენტს მიაღწია.

რითი უნდა ვიკვებოთ და რა რაოდენობით? ეს საქართველოს ჯანდაცვის სამინისტროს დადგენილი არ აქვს. ტექნოლოგების თქმით, ზემოთ მოცემული რაციონი იმ სტანდარტებს, რაც თვითონ შეიმუშავეს, არ შეესაბამება.

ოჯახურ პირობებში ქართველი მზარეულების მიერ ოთხ ადამიანზე შემუშავებული მენიუ თავისი დანახჯებით: საუზმე _ ყველი 0,5კგ _ 3,5 ლ, პური 2 _ 1,2 ლ, კარაქი 0,25 _ 3 ლ, მურაბა 0,3 _ 1,5 ლ, ნაღები 1 ქილა _ 3 ლ, ჩაი ან ყავა _ 1 ლ. სულ 12,7 ლარი. მთლიანობაში 16,20 ლარი.
სადილი: პური 2 _ 1,2 ლ, მჭადი 4 კაცზე _ 1,5 ლ, ყველი 0,5კგ _ 3,5 ლ, სალათი 4 კაცზე _ 2,5 ლ, წვნიანი (ასორტიმენტი) _ 10 ლ, ხორცი ან თევზი _ 10,5 ლ, დესერტი _ 5 ლ. სულ 31,2 ლარი.

თუ ვახშმის ფასებსაც გავითვალისწინებთ, გამოდის, რომ დღეში ოთხსულიანი ოჯახი, ნორმალური კვებისათვის, 63 ლარს ხარჯავს, რაც თვეში 1890 ლარს აჭარბებს. აქედან გამომდინარე, ერთმა ადამიანმა ნორმალური კვებისათვის, დღევანდელი ფასებით, თვეში 472 ლარზე მეტი უნდა დახარჯოს. საარსებო მინიმუმი კი ამჟამად სულ რაღაც 135 ლარს შეადგენს.

ოფიციოზის მონაცემებით საქართველოში 900 ათასი ადამიანი სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ ცხოვრობს, ანუ ამ ადამიანებს სახელმწიფო იმიტომ ეხმარება, რომ შიმშილობის ზღვარზე არიან. ამ მონაცემებით ინგა ნაკაშიძის ოჯახი არც სიღარიბის ზღვარს ქვემოთაა (მისი მეუღლე ტაქსისტად მუშაობს), მაგრამ არც კვების რაციონის შესაბამისი შემოსავლები აქვს.
2003 წლის ანუ რევოლუციის შემდეგ სხვადასხვა საქონელზე ფასები დინამიურად, რამდენჯერმე გაიზარდა. სულ ბოლოს ეს ერთი კვირის წინ მოხდა. ფასების მომატება კვლავაც მოსალოდნელია.

ადამიანის სხვა მოთხოვნილებები
ფაქტია, რომ ადამიანებს კვების გარდა სხვა რამეც სჭირდებათ, მაგალითად, მედიკამენტები. ფასები წამალზეც გაიზარდა. მედიკამენტების მწარმოებელმა `ბათფარმამ~ ფასები 10 პროცენტით გააძვირა და ესეც მოგების შემცირების ხარჯზე. ჯი-პი_სი-ს სააფთიაქო ქსელის მენეჯერის, ირმა ფუტკარაძის თქმით, ფასები ყველა წარმოების მედიკამენტზე აიწია. მაგალითად, ვენტოლინის აეროზოლი, რომელიც 6.20 ლარი ღირდა უკვე 7.20 ლარი ღირს. ერთი კოლოფი ნოშპა 16 ლარი იყო, ახლა _ 18 ლარი ღირს.

ერთ კვირაში 17-20 პროცენტით გაძვირდა ელექტრო-ტექნიკური საქონელი. მაგალითად, ის სარეცხი მანქანა, რომელიც 10 ნოემბრამდე 1000 ლარი ღირდა, უკვე 1200 ლარი ღირს; ფასებმა `მობის~ ტელეფონების მაღაზიაშიც მოიმატა, 1251-ლარიანი `სამსუნგი I900~ ახლა 1309 ლარი ღირს. ელიტ ელიქრტონიქსის ადმინისტრატორის, ინგა იაშვილის განმარტებით, ჯერჯერობით, ძნელია იმის პროგნიზი, სამომავლოდ რა იქნება.

ფასები გაიზარდა სამშენებლო მასალებზეც. მაგალითად, ზური დავითაძე, რომელიც საღებავებს ყიდის, ამბობს, რომ საღებავი, რომელიც 65 ლარი ღირდა, ახლა 75 ლარი გახდა. დაახლოებით ამ ოდენობით გაიზარდა ფასი ცემენტზეც.

`ელიტ ელექტრონიქსის~ ადმინისტრატორის, ინგა იაშვილის განმარტებით, ჯერჯერობით, ძნელია იმის პროგნიზი, სამომავლოდ რა იქნება.

ეკონომიკის საკითხებში ექსპერტის, გია ხუხაშვილის პროგნოზი კი ასეთია: `ჩემი პროგნიზი არასახარბიელოა. ფასების ზრდის პროცესი დაწყებულია და 15-20 პროცენტის ფარგლებში მერყეობს. ეს, ძირითადად, იმპორტირებულ საქონელს ეხება, ჩვენ კი სამწუხაროდ, ამ საქონელზე ვართ ორიენტირებული. ასეთ დროს, როდესაც ხალხი ცხოვრობს გაკოტრების რეჟიმში, ანუ მისი ხარჯები აჭარბებს შემოსავლებს, ყველა ძლიერ სახელმწიფოში იზრდება საარსებო მინუმუმი. საარსებო მინიმუმი ჩვენთანაც აუცილებელად უნდა გაიზარდოს~.