რამდენად რეალურია და რამდენადაა საქართველო მზად ახალი ომისთვის? _ `ბათუმელების~ კითხვებს ასოციაცია `სამართალი და თავისუფლების~ დირექტორი, დამოუკიდებელ ექსპერტთა კლუბის წევრი, ირაკლი სესიაშვილი პასუხობს:
- იმდენად, რამდენდაც კრემლის პოლიტიკა არ ექვემდებარება ცივილიზებულ ნაბიჯებს და მას, სამწუხაროდ, ჩვენი ხელისუფლების პოლიტიკაც დაემსგავსა, გამორიცხული არაფერია. მით უმეტეს, თუ გავითვალისწინებთ, რომ ქვეყნის სიღრმეში ოკუპანტების სამხედრო ფორმირებებია შემოჭრილი, საფრთხეები არსებობს და ამ საფრთხეების ნეიტრალიზაცია საკმაოდ რთულია. განსაკუთრებით იმ პირობებში, როდესაც ქვეყანას კვლავაც მართავს ისეთი პოლიტიკური ძალა, რომელსაც ომში გამარჯვების ჯერ კიდევ სჯერა.
- რა შედეგების მომტანი იქნება მორიგი კონფლიქტი?
ი.ს: თუ კონფლიქტს ქართული მხარე განაახლებს, ეს სერიოზულ დარტყმას მიაყენებს საქართველოს იმიჯს. დასავლეთმა, ფაქტობრივად, ჩვენ სრული ოკუპაციისგან გვიხსნა. თუ ამ შეთანხმებას დავარღვევთ, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ მომავალში დასავლეთის მხარდაჭერის იმედი გვქონდეს. აღარ ვისაუბრებ იმ ტრაგედიაზე, რომელიც ომის შედეგად შეიძლება დადგეს ჩვენი ქვეყნისთვის.
- ანუ, ქვეყანა ახალი ომისთვის მზად არაა?
- მზად ნამდვილად ვერ ვიქნებით მრავალი მიზეზის გამო. ვერავინ შეძლებს, ასე უმოკლეს ვადაში ჩვენი შეიარაღებული ძალების ბრძოლისუნარიანად გადაქცევას. ამას სჭირდება ახალი ხელმძღვანელობა, მეტი პროფესიონალიზმი, დრო და რესურსები, რაც ამ ეტაპზე ქვეყანას არ გააჩნია. პირველ რიგში, საჭიროა შეიარაღებული ძალების მართვა ჩაბარდეს პროფესიონალ პირებს, რომელთაც ქვეყნის უმაღლესი მთავარსარდალი გაუაზრებელ ამოცანებს არ დაუსახავს.
- საქართველოს შეიარაღებულმა ძალებმა ჰაერსაწინააღმდეგო თავდაცვის საშუალებები თუ მიიღო?
- სავარაუდოდ, არა. ჰაერსაწინააღმდეგო თავდაცვა ძვირი სიამოვნებაა. ამდენად, მოკლე ვადაში მისი გამართვა, მათ შორის ტექნიკურად, ფაქტობრივად, შეუძლებელია. ერთადერთი ქვეყანა, ვინც ამ მხრივ შეიძლება დაგვეხმაროს, აშშ-ია, რომელიც დღეს თავისი არჩევნებით არის დაკავებული.
- თქვენი აზრით, რა იყო ცხინვალის ომის მარცხის ძირითადი მიზეზი?
- 1. ის, რომ ომი ჩვენ დავიწყეთ; 2. ჩვენი ხელისუფლება დარწმუნებული იყო გამარჯვებაში და იმაში, რომ რუსული ბომბები არ ფეთქდება; 3. ჩვენი შეიარაღებული ძალები ასეთი სამხედრო ოპერაციისთვის არ იყო მზად; 4. ჯარს მართავდნენ არაკომპეტენტური პირები.
ამ ომამდე არასწორმა პოლიტიკამ მიგვიყვანა. ხელისუფლებას სჭირდება თუნდაც ერთი მცირე გამარჯვება იმისათვის, რომ მცირე დოზის პოლიტიკური რეაბილიტაცია განიცადოს. ახალგორში არსებული ვითარება პირდაპირ მიანიშნებს, რომ რუსები ამ ტერიტორიას სწორედ რომ პროვოკაციების პლაცდარმად გამოიყენებენ. ნებისმიერ პროვოკაციას კი შეიძლება მორიგი სამხედრო დაპირისპირება მოჰყვეს.
- ზოგიერთი ექსპერტის აზრით, ”დასავლეთის მოთხოვნას საქართველოში დემოკრატიის განვითარებაზე~, პრეზიდენტი რუსული ტანკების თბილისში შემოსვლის საფრთხეებით პასუხობს.
_ სამწუხაროდ, ყველა შემთხვევაში, საფრთხე ექმნება ქართულ სახელმწიფოებრიობას. ამ კრიზისიდან გამოსვლა, ჩემი აზრით, მხოლოდ იმ პირობებშია შესაძლებელი, თუკი რეალურად დავიწყებთ დემოკრატიული, ცივილიზებული სახელმწიფოს მშენებლობას და ამ კონფლიქტების მოგვარებას ასევე ცივილურად შევხედავთ. ჩვენ გვჭირდება დემოკრატია, როგორც გზა სტაბილურობისკენ. სტაბილურობა ნიშნავს ეკონომიკურ გაძლიერებას, ძლიერ ეკონომიკას მოაქვს კეთილდღეობა, ეს ყველაფერი კი ერთად არის გასაღები ამ კონფლიქტების მოსაგვარებლად.
ჩვენ უნდა დავარწმუნოთ აფხაზებიც და ოსებიც, რომ დემოკრატიულ და მდიდარ ქვეყანაში თანაცხოვრება სჯობია იმპერიალისტურ რუსეთთან ყოფნას, და რომ მხოლოდ ერთად ყოფნის პირობებშია შესაძლებელი მათი ეთნიკური ინტერესების რეალური დაცვა. ამ ყველაფრის შეთავაზების დრო დადგება, უბრალოდ, ჩვენ იმ დროისთვის მზად უნდა ვიყოთ.
Wednesday, October 29, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment