“იმედის” კრიზისი- როგორ ელაპარაკებიან ჟურნალისტები საზოგადოებას

ტელეკომპანია `იმედის~ რეგიონალური ბიუროები გაუქმდა. ტელეკომპანიის გენერალური დირექტორის განცხადებით, რეგიონული კორპუნქტების მუშაობის შეჩერება ფინანსურ კრიზისს უკავშირდება.

ლელა დუმბაძე/ბათუმელები

`ვიცი, რომ გაუქმდა გორისა და თელავის კორპუნქტი. აჭარასთან დაკავშირებით იყო საუბარი, მაგრამ ზუსტ ინფორმაციას არ ვფლობ. კომპანიაში საკმაოდ სერიოზული ფინანსური პრობლემები შეიქმნა. ჩვენი ფინანსები სარეკლამო შემოსავლებს ემყარება. იქედან გამომდინარე, რომ ბაზარი დანგრეულია, არაპოპულარული გადაწყვეტილებებს ვიღებთ~, _ აცხადებს ბიძინა ბარათაშვილი.

ბათუმში `იმედის~ კორესპონდენტი, მერაბ წულუკიძე ამბობს, რომ ეს გადაწყვეტილება მხოლოდ აღმოსავლეთ საქართველოს რეგიონულ წარმომადგენლობებს შეეხო. მისი თქმით, იგი აჭარის უმაღლესი საბჭოს არჩევნების პერიოდში, გარკვეული შუალედით ისარგებლებს, რადგან უმაღლესი საარჩევნო კომისიის პრესსამსახურში მუშაობს. არჩევნების შემდეგ კი ისევ `იმედში~ დაბრუნდება. მერაბ წულუკიძე აჭარის ტელევიზიის თანამშრომელიცაა. საარჩევნოდ ამ ტელევიზიაშიც შვებულებით სარგებლობს.

ჟურნალისტების პოლიტიკაში ან საჯარო სამსახურებში გადანაცვლებამ, ბოლო დროს შეუქცევადი სახე მიიღო. საქართველოში ეს პროცესი განსაკუთრებით ვარდების რევოლუციისა და 2007 წლის ნოემბრის მოვლენების შემდეგ გააქტიურდა. `რუსთავი 2~-ის წამყვანი ჟურნალისტების ნაწილი ირაკლი ოქრუაშვილის პარტიის წევრი გახდა, ნაწილი კი _ ძალოვან და სხვა საჯარო სტრუქტურაში გადავიდა სამუშაოდ.

ჟურნალისტების გაჩინოვნიკების პროცესი ტელეკომპანია `იმედის~ დახურვასაც მოჰყვა. კომპანიის სახე _ გიორგი თარგამაძე, თავის გუნდთან ერთად პარლამენტში მივიდა. 3 ნოემბრის არჩევნებში კი `იმედის~ კიდევ ერთი ყოფილი ჟურნალისტი ნათია მიქიაშვილი, `ქართული დასიდან~ მაჟორიტარად იყრის კენჭს.

მერაბ წულუკიძის აზრით, ჟურნალისტების გაჩინოვნიკებას, ძირითადად, ფინანსური მოტივაცია უდევს. `დიდ როლს თამაშობს ფინანსური ინტერესები, რადგან ყველას გვაქვს პირადი პრობლემები და გეგმები~, _ ამბობს იგი და ჟურნალისტების გაპოლიტიკოსების ტენდენციებს პოზიტიურად აღიქვამს. რაც შეეხება მის არჩევანს, იგი ამბობს, რომ გადაწყვეტილება არა მარტო მატერიალურ, ასევე პროფესიულ ინტერესსაც უკავშირდება.
`ჟურნალისტებმა თითქოს ყველაფერი ვიცით, მაგრამ საქმეს მაინც დილეტანტურ დონეზე ვაკეთებთ. ამიტომ უსკო-ში მუშაობით არჩევნებთან დაკავშირებით მეტ ინფორმაციას მივიღებ და გამოცდილებასაც დავაგროვებ~, _ ამბობს იგი.

წულუკიძეს მიაჩნია, რომ უმაღლეს საარჩევნო კომისიაში მუშაობით, იგი არც ეთიკის კოდექსს არღვევს და არც საჯარო სამსახურის შესახებ კანონს, რადგან ამ ორგანიზაციებთან გაფორმებული ხელშეკრულება მას ამის უფლებას აძლევს. მისი აზრით, საარჩევნო კომისია სამთავრობო დაწესებულება არ არის, ამიტომ დისკომფორტსაც არ გრძნობს. გარდა ამისა, არჩევნების დასრულებამდე მას `იმედში~ შემცვლელი ეყოლება.

უმაღლესი საბჭოს არჩევნების შემდეგ, მერაბ წულუკიძე ისევ აქტიურ ჟურნალისტიკას დაუბრუნდება. იგი ამბობს, რომ ყველა საჯარო ორგანიზაციას, ღიაობის მიუხედავად, შიდა სამზარეულო აქვს, ამიტომ არ გამორიცხავს, ეს კოზირი საზოგადოების სასარგებლოდ გამოიყენოს.

რამდენად ენდობა მაყურებელი იმ ჟურნალისტს, ვინც ცდილობს აჩვენოს საზოგადოებას, რომ ის მიუკერძოებელი, კრიტიკულია, მაგრამ ამავე დროს იმ სტრუქტურის ნაწილია, ვისთან დაკავშირებითაც შეიძლება უამრავი კითხვა გაჩნდეს?
მერაბ წულუკიძის აზრით, ჟურნალისტის მიმართ საზოგადოების ნდობა არა კონკრეტულ სტრუქტურაში მუშაობით, არამედ მიწოდებული ინფორმაციის უტყუარობით განისაზღვრება. `ნებისმიერ მიწოდებულ ინფორმაციაში კარგად ჩანს, რა დოზით აწვდი სიყალბეს ან სიმართლეს, ამიტომ მნიშვნელობა არ აქვს, საიდან ელაპარაკები მას~.